Η δημιουργία του αποτελεί ορόσημο στην Υγειονομική και Νοσηλευτική Ιστορία όχι μόνο της Λαμίας αλλά και της ευρύτερης περιοχής, ειδικά κατά τα χρόνια της μάστιγας της φυματίωσης παρείχε νοσηλεία σε ασθενείς από πολλά μέρη της Ελλάδας.
Αποτελεί κολοσσιαίο έργο για την εποχή του και πρωτεργάτης για την κατασκευή του υπήρξε ο πολιτικός Ευστάθιος Μαλαμίδας ο οποίος κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί το Σχέδιο Μάρσαλ και να εξασφαλίσει την απαραίτητη πίστωση.
Η θεμελίωση του έγινε το 1946 στο χώρο της «Ταράτσας» πλησίον του λοιμοκαθαρτηρίου και μετά από πολλές καθυστερήσεις εγκαινιάστηκε τελικά το Μαϊο του 1954. Στο Σανατόριο αναφέρεται και η πολύ καλή μελέτη του παλαιού ιατρού μας Αλ. Ρεμούνδου «Η κοινωνία της φθίσης στην άκρη στης πόλης»
Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας (1938 - 1948)
Μετά τη δραματική πορεία του «Ελασσώνειου Πολιτικού Νοσοκομείου» Λαμίας στη δεκαετία 1930 και το άδοξο τέλος αυτού, ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε πλέον δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα στη πόλη.
Έτσι αποφασίστηκε η ίδρυση Δημόσιου Νοσηλευτικού Ιδρύματος στη Λαμία και στις 2 Μαρτίου 1938 υπεγράφη και δημοσιεύτηκε το υπ. αρ.’ 82 Βασιλικό Διάταγμα όπου στο άρθρο 1 διαβάζουμε « Ιδρύεται εν τη πόλει Λαμίας Δημόσιον Νοσηλευτικόν Ίδρυμα υπό την επωνυμίαν « Γενικόν Νοσοκομείον Λαμίας» ούτινος σκοπός είναι η εν αυτώ νοσηλεία των εκ κοινών νοσημάτων πασχόντων κυρίως απόρων» με σαφή πρώτη δήλωση της μετέπειτα αποστολής και προσφοράς του.
Θεμέλιος λίθος την άνοιξη του 1939. Η στέγασή του, στην αρχή της λειτουργίας του στο διδακτήριο του Β΄ Δημοτικού Σχολείου επί της οδού Υψηλάντου, ενώ μετά την κατάληψή του από κατοχικές δυνάμεις του 1941 αποφασίζεται η μεταφορά του ως εξής:
Α) Χειρουργικό Τμήμα επί του κτιρίου τέως κλινικής Μανούκου.
Β) Παθολογικό Τμήμα εις ξενοδοχεία ύπνου «Ρούμελη» και «Δελφοί»
Μετά την ιταλογερμανική Κατοχή επέστρεψε στο 2ο Δημοτικό Σχολείο , Οκτώβριο 1944, για να μεταφερθεί πλέον στο νέο ιδιόκτητο κτίριο το επί της οδού Φλέμιγκ τον Οκτώβριο 1948 όπου και παρέμεινε πενήντα οκτώ χρόνια.
Το στεγαστικό λοιπόν ήταν το κυριότερο πρόβλημα του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας, το οποίο λύθηκε με την αγορά από το Δήμο Λαμιέων (Δουδουμόπουλος Δήμαρχος) οικοπέδου, επί του οποίου ανεγέρθηκε το νέο νοσοκομείο.
Με τη μεγάλη συνδρομή του Βουλευτού και Υπουργού Υγιεινής Ευστάθιου Μαλαμίδα αποπερατώθηκε και εγκαινιάσθηκε την 12-9-1948 σε πανηγυρική ατμόσφαιρα.
Τα πρώτα χρόνια λειτούργούσαν μόνον η Παθολογική και η Χειρουργική Κλινική.
- Τον Οκτώβριο του 1950 ιδρύθηκε η Μαιευτική ( η τρίτη κλινική) με πρώτο ιατρό – Διευθυντή τον Βασίλειο Καλαμάρα
- Το 1949 ιδρύθηκε το Ακτινολογικό Εργαστήριο. Διευθυντής Ν. Βέλιος
- Το 1951 ιδρύθηκε η Β΄ Παθολογική και η Β΄ Χειρουργική.
Ενοποίηση (1982 - 2006)
Την περίοδο (1982-2006) σημειώθηκαν αισθητές μεταβολές, ιδιαίτερα στον στεγαστικό τομέα με τη συγχώνευση του Σανατορίου – Νοσοκομείου Λαμίας σε ενιαίο Νοσηλευτικό Ίδρυμα υπό την επωνυμία « Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας».
Αυτό συνέβη αφού είχαν εκλείψει πλέον οι λόγοι για τους οποίους είχε ιδρυθεί το «Σανατόριο» αφού δεν υπήρχαν πλέον φυματικοί ασθενείς. Η συγχώνευση έγινε με το υπ’ αριθ.689 Π.Δ./ 20-11-1982.
Έτσι άρχισε η αποσυμφόρηση του «κάτω κτιρίου» με τη μεταφορά του Παθολογικού Τομέα στο « επάνω κτίριο» , ενώ στο « κάτω» παρέμεινε ο Χειρουργικός Τομέας. Παρέμεινε έτσι επί 23 χρόνια.
Η μεταφορά του Παθολογικού Τομέα (ΠΑΘ-ΠΝΓ-ΑΝΤΙΦ-ΚΑΡΔ-ΠΑΙΔ-Μ.ΕΜΦ.-ΜΤΝ-ΜΙΚΡΟΒ) απαιτούσαν κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό και πρόσθετο προσωπικό.
Στη περίοδο αυτή καθοριστική υπήρξε η συμβολή του συμπολίτη μας Βουλευτού και Υπουργού Λ. Παπαδήμα, ο οποίος ενέταξε τη μετατροπή του «Σανατορίου» σε σύγχρονη Μονάδα του Νοσοκομείου στο Γ΄ Κ.Π.Σ., έργο αξίας 2,7 δις δραχμών.
Για τον ίδιο σκοπό και από τον ίδιο Υπουργό διατέθηκαν 920 εκ. δραχμές για τεχνολογικό εξοπλισμό. Έγινε επέκταση της Μ.Τ.Ν. με 10 μηχανήματα ενώ Νοσοκομείο και Κέντρα Υγείας στελεχώθηκαν με 19 ιατρούς. Το Νοσοκομείο απέκτησε νέο Οργανισμό το 1986.
Σύγχρονη Εποχή
Στην περιοχή της «Ταράτσας» , όπου όπως είδαμε (απλώνεται στο αρκτικό σημείο της πόλης), είναι ο χώρος ο οποίος επιλέγεται, σ’ όλη τη διάρκεια της μετεπαναστατικής περιόδου για να κτίζονταν νοσηλευτικά ιδρύματα όπως είδαμε ( λοιμοκαθαρτήριο- Σανατόριο- που λειτούργησε και νοσοκομείο γενικών νοσημάτων) και τώρα το σύγχρονο νοσοκομείο, εντός οικοπέδου 76.080.000 τ.μ. που πουλήθηκε το 1924 επί σκοπόν ανεγέρσεως Σανατορίου, είναι ο χώρος των Νοσοκομείων ή «Ταράτσα»,
- Ανάθεση εκπόνηση μελέτης έγινε την 27η Ιουλίου 1988 παρατάθηκε και εγκρίθηκε 4 Φεβρουαρίου 1997.
- Δημοπρατήθηκε 17 Ιουνίου 1997 με ανάδοχο την ΑΤΕΜΚΕ
- Σύμβαση κατασκευής 8-9-1997 με προβλεπόμενη περάτωση 30-7-2001.
- Φυσικό αντικείμενο, η κατασκευή Νοσοκομείου 300 κλινών, εμβαδού 41.400 τ.μ.
- Θεμελίωση από την κυβέρνηση κ. Σημίτη που εμπνεύστηκε και σηματοδότησε την έναρξη των εργασιών την 4η Ιουλίου 1998 ημέρα Σάββατο.
Στο σημείο αυτό πρέπει να εξάρουμε τη συμβολή του συντοπίτη Λ. Παπαδήμα, που ως μέλος των Κυβερνήσεων αυτών και Βουλευτής, ήταν από τους εμπνευστές του νέου έργου, και διαδραμάτισε ρόλο από την έναρξη του και ως το πέρας της κατασκευαστικής φάσης και ως την επαναδημοπράτηση του έργου, με ανάδοχο την ΤΟΜΗ Α.Ε., η οποία υπέγραψε τη σύμβαση 13-2-2003 μετά την έκπτωση της πρώτης 31-12-01, ολοκληρώνοντας το 55% του έργου περίπου.
Οι εργασίες συνεχίσθηκαν, το έργο παραδόθηκε και αποπερατώθηκε σταδιακά από 20 Ιουλίου εώς 25 Αυγούστου 2006, ενώ η πλήρης μεταφορά του Νοσοκομείου στο νεοτευκτέν κτίριο ολοκληρώθηκε την 8η –9-2006, όπου εκκενώθηκε πλήρως το «κάτω» κτίριο.
Είχε προηγηθεί η εκκένωση του « Σανατορίου» . Το « κάτω» κτίριο παραδόθηκε την 11-9-06 σε μια σεμνή τελετή στο Δήμαρχο Λαμιέων.
Στο σημείο αυτό οφείλουμε να εξάρουμε την καθοριστική συμβολή του συντοπίτη μας Βουλευτού και Υφυπουργού Υγείας Αθανασίου Γιαννόπουλου, και αυτό διότι σημειώθηκε αλματώδης ανάπτυξη στην απορρόφηση των κονδυλίων που ξεπερνούσαν τα 10 εκ. ευρώ. Τις απογευματινές ώρες της 7ης Δεκεμβρίου 2006 ημέρα Πέμπτη τελέστηκε ο επίσημος και λαμπρός εγκαινιασμός από τους κ.κ., Υπουργό και Υφυπουργό Υγείας Αβραμόπουλο Δημήτριο και Γιαννόπουλο Αθανάσιο.
Το Νοσοκομείο - Σανατόριο
Η δημιουργία του αποτελεί ορόσημο στην Υγειονομική και Νοσηλευτική Ιστορία όχι μόνο της Λαμίας αλλά και της ευρύτερης περιοχής, ειδικά κατά τα χρόνια της μάστιγας της φυματίωσης παρείχε νοσηλεία σε ασθενείς από πολλά μέρη της Ελλάδας.
Αποτελεί κολοσσιαίο έργο για την εποχή του και πρωτεργάτης για την κατασκευή του υπήρξε ο πολιτικός Ευστάθιος Μαλαμίδας ο οποίος κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί το Σχέδιο Μάρσαλ και να εξασφαλίσει την απαραίτητη πίστωση.
Η θεμελίωση του έγινε το 1946 στο χώρο της «Ταράτσας» πλησίον του λοιμοκαθαρτηρίου και μετά από πολλές καθυστερήσεις εγκαινιάστηκε τελικά το Μαϊο του 1954. Στο Σανατόριο αναφέρεται και η πολύ καλή μελέτη του παλαιού ιατρού μας Αλ. Ρεμούνδου «Η κοινωνία της φθίσης στην άκρη στης πόλης»
Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας (1938 - 1948)
Μετά τη δραματική πορεία του «Ελασσώνειου Πολιτικού Νοσοκομείου» Λαμίας στη δεκαετία 1930 και το άδοξο τέλος αυτού, ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε πλέον δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα στη πόλη.
Έτσι αποφασίστηκε η ίδρυση Δημόσιου Νοσηλευτικού Ιδρύματος στη Λαμία και στις 2 Μαρτίου 1938 υπεγράφη και δημοσιεύτηκε το υπ. αρ.’ 82 Βασιλικό Διάταγμα όπου στο άρθρο 1 διαβάζουμε « Ιδρύεται εν τη πόλει Λαμίας Δημόσιον Νοσηλευτικόν Ίδρυμα υπό την επωνυμίαν « Γενικόν Νοσοκομείον Λαμίας» ούτινος σκοπός είναι η εν αυτώ νοσηλεία των εκ κοινών νοσημάτων πασχόντων κυρίως απόρων» με σαφή πρώτη δήλωση της μετέπειτα αποστολής και προσφοράς του.
Θεμέλιος λίθος την άνοιξη του 1939. Η στέγασή του, στην αρχή της λειτουργίας του στο διδακτήριο του Β΄ Δημοτικού Σχολείου επί της οδού Υψηλάντου, ενώ μετά την κατάληψή του από κατοχικές δυνάμεις του 1941 αποφασίζεται η μεταφορά του ως εξής:
Α) Χειρουργικό Τμήμα επί του κτιρίου τέως κλινικής Μανούκου.
Β) Παθολογικό Τμήμα εις ξενοδοχεία ύπνου «Ρούμελη» και «Δελφοί»
Μετά την ιταλογερμανική Κατοχή επέστρεψε στο 2ο Δημοτικό Σχολείο , Οκτώβριο 1944, για να μεταφερθεί πλέον στο νέο ιδιόκτητο κτίριο το επί της οδού Φλέμιγκ τον Οκτώβριο 1948 όπου και παρέμεινε πενήντα οκτώ χρόνια.
Το στεγαστικό λοιπόν ήταν το κυριότερο πρόβλημα του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας, το οποίο λύθηκε με την αγορά από το Δήμο Λαμιέων (Δουδουμόπουλος Δήμαρχος) οικοπέδου, επί του οποίου ανεγέρθηκε το νέο νοσοκομείο.
Με τη μεγάλη συνδρομή του Βουλευτού και Υπουργού Υγιεινής Ευστάθιου Μαλαμίδα αποπερατώθηκε και εγκαινιάσθηκε την 12-9-1948 σε πανηγυρική ατμόσφαιρα.
Τα πρώτα χρόνια λειτούργούσαν μόνον η Παθολογική και η Χειρουργική Κλινική.
- Τον Οκτώβριο του 1950 ιδρύθηκε η Μαιευτική ( η τρίτη κλινική) με πρώτο ιατρό – Διευθυντή τον Βασίλειο Καλαμάρα
- Το 1949 ιδρύθηκε το Ακτινολογικό Εργαστήριο. Διευθυντής Ν. Βέλιος
- Το 1951 ιδρύθηκε η Β΄ Παθολογική και η Β΄ Χειρουργική.
Ενοποίηση (1982 - 2006)
Την περίοδο (1982-2006) σημειώθηκαν αισθητές μεταβολές, ιδιαίτερα στον στεγαστικό τομέα με τη συγχώνευση του Σανατορίου – Νοσοκομείου Λαμίας σε ενιαίο Νοσηλευτικό Ίδρυμα υπό την επωνυμία « Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας».
Αυτό συνέβη αφού είχαν εκλείψει πλέον οι λόγοι για τους οποίους είχε ιδρυθεί το «Σανατόριο» αφού δεν υπήρχαν πλέον φυματικοί ασθενείς. Η συγχώνευση έγινε με το υπ’ αριθ.689 Π.Δ./ 20-11-1982.
Έτσι άρχισε η αποσυμφόρηση του «κάτω κτιρίου» με τη μεταφορά του Παθολογικού Τομέα στο « επάνω κτίριο» , ενώ στο « κάτω» παρέμεινε ο Χειρουργικός Τομέας. Παρέμεινε έτσι επί 23 χρόνια.
Η μεταφορά του Παθολογικού Τομέα (ΠΑΘ-ΠΝΓ-ΑΝΤΙΦ-ΚΑΡΔ-ΠΑΙΔ-Μ.ΕΜΦ.-ΜΤΝ-ΜΙΚΡΟΒ) απαιτούσαν κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό και πρόσθετο προσωπικό.
Στη περίοδο αυτή καθοριστική υπήρξε η συμβολή του συμπολίτη μας Βουλευτού και Υπουργού Λ. Παπαδήμα, ο οποίος ενέταξε τη μετατροπή του «Σανατορίου» σε σύγχρονη Μονάδα του Νοσοκομείου στο Γ΄ Κ.Π.Σ., έργο αξίας 2,7 δις δραχμών.
Για τον ίδιο σκοπό και από τον ίδιο Υπουργό διατέθηκαν 920 εκ. δραχμές για τεχνολογικό εξοπλισμό. Έγινε επέκταση της Μ.Τ.Ν. με 10 μηχανήματα ενώ Νοσοκομείο και Κέντρα Υγείας στελεχώθηκαν με 19 ιατρούς. Το Νοσοκομείο απέκτησε νέο Οργανισμό το 1986.
Σύγχρονη Εποχή
Στην περιοχή της «Ταράτσας» , όπου όπως είδαμε (απλώνεται στο αρκτικό σημείο της πόλης), είναι ο χώρος ο οποίος επιλέγεται, σ’ όλη τη διάρκεια της μετεπαναστατικής περιόδου για να κτίζονταν νοσηλευτικά ιδρύματα όπως είδαμε ( λοιμοκαθαρτήριο- Σανατόριο- που λειτούργησε και νοσοκομείο γενικών νοσημάτων) και τώρα το σύγχρονο νοσοκομείο, εντός οικοπέδου 76.080.000 τ.μ. που πουλήθηκε το 1924 επί σκοπόν ανεγέρσεως Σανατορίου, είναι ο χώρος των Νοσοκομείων ή «Ταράτσα»,
- Ανάθεση εκπόνηση μελέτης έγινε την 27η Ιουλίου 1988 παρατάθηκε και εγκρίθηκε 4 Φεβρουαρίου 1997.
- Δημοπρατήθηκε 17 Ιουνίου 1997 με ανάδοχο την ΑΤΕΜΚΕ
- Σύμβαση κατασκευής 8-9-1997 με προβλεπόμενη περάτωση 30-7-2001.
- Φυσικό αντικείμενο, η κατασκευή Νοσοκομείου 300 κλινών, εμβαδού 41.400 τ.μ.
- Θεμελίωση από την κυβέρνηση κ. Σημίτη που εμπνεύστηκε και σηματοδότησε την έναρξη των εργασιών την 4η Ιουλίου 1998 ημέρα Σάββατο.
Στο σημείο αυτό πρέπει να εξάρουμε τη συμβολή του συντοπίτη Λ. Παπαδήμα, που ως μέλος των Κυβερνήσεων αυτών και Βουλευτής, ήταν από τους εμπνευστές του νέου έργου, και διαδραμάτισε ρόλο από την έναρξη του και ως το πέρας της κατασκευαστικής φάσης και ως την επαναδημοπράτηση του έργου, με ανάδοχο την ΤΟΜΗ Α.Ε., η οποία υπέγραψε τη σύμβαση 13-2-2003 μετά την έκπτωση της πρώτης 31-12-01, ολοκληρώνοντας το 55% του έργου περίπου.
Οι εργασίες συνεχίσθηκαν, το έργο παραδόθηκε και αποπερατώθηκε σταδιακά από 20 Ιουλίου εώς 25 Αυγούστου 2006, ενώ η πλήρης μεταφορά του Νοσοκομείου στο νεοτευκτέν κτίριο ολοκληρώθηκε την 8η –9-2006, όπου εκκενώθηκε πλήρως το «κάτω» κτίριο.
Είχε προηγηθεί η εκκένωση του « Σανατορίου» . Το « κάτω» κτίριο παραδόθηκε την 11-9-06 σε μια σεμνή τελετή στο Δήμαρχο Λαμιέων.
Στο σημείο αυτό οφείλουμε να εξάρουμε την καθοριστική συμβολή του συντοπίτη μας Βουλευτού και Υφυπουργού Υγείας Αθανασίου Γιαννόπουλου, και αυτό διότι σημειώθηκε αλματώδης ανάπτυξη στην απορρόφηση των κονδυλίων που ξεπερνούσαν τα 10 εκ. ευρώ. Τις απογευματινές ώρες της 7ης Δεκεμβρίου 2006 ημέρα Πέμπτη τελέστηκε ο επίσημος και λαμπρός εγκαινιασμός από τους κ.κ., Υπουργό και Υφυπουργό Υγείας Αβραμόπουλο Δημήτριο και Γιαννόπουλο Αθανάσιο.